Soms wordt mij wel eens gevraagd hoe ik er toe gekomen ben om van het praten over seks mijn werk te maken.
Dat is wel eens leuk om bij stil te staan. Ik ben me daar niet altijd zo van bewust dus weet niet precies wat heeft meegespeeld. Het is een optelsom.
Mijn opvoeding? Mijn moeder gaf mij wel wat voorlichting en boodschappen mee over seksualiteit misschien is zij de grondlegger van mijn huidige werk. Ik voelde ergens dat het voor mijn moeder een “moetje” was om seksualiteit bespreekbaar te maken. Maar ik ben haar nog altijd dankbaar dat ze haar verantwoordelijkheid hierin heeft genomen, ondanks haar eigen ongemak. Ik heb er zeker wat aan gehad. Ik wist dankzij haar heel goed waar mijn grenzen lagen en durfde deze ook kenbaar te maken. En ik gaf mijn eerste seksuele voorlichting aan mijn eerste serieuze vriendje. Ik vond het heel belangrijk om hem te vertellen over de werking van de pil. Ik vond dat hij hierbij betrokken moest zijn. Dat het niet alleen mij aanging.
Mijn werkervaringen? Tijdens mijn werkervaringen binnen de zorg voor mensen met een verstandelijke beperking kwam ik op een gegeven moment in een heel prettig team terecht. In dit team spraken we wel regelmatig over de seksualiteitsbeleving van onze cliënten. Op een ontspannen manier, gewoon met onze eigen inzichten. We stelden hier nog geen begeleidingsplannen op. (Deze plannen kwamen pas later in mijn carrière….) Maar benoemden wat we zagen en probeerden dit juist te interpreteren om vervolgens de cliënt hierin zo goed mogelijk te begeleiden. Wellicht is hierdoor het eerste zaadje gelegd….
Later werd ik gedetacheerd naar een Christelijk GVT waar seksualiteit niet besproken werd. Ik zou het daar het thema seksualiteit een beetje aan moeten wakkeren. Omdat ik daar blijkbaar makkelijk over sprak. Maar ik was me er toen nog totaal niet bewust van. Het enige wat ik heel goed deed in mijn beleving, was niet oordelen….
Verder speelde wellicht mee dat een vriendin te maken kreeg met seksueel misbruik binnen het gezin én er sprake bleek van seksueel misbruik bij bewoners(cliënten)! Het onrecht en de impact hierbij grepen mij behoorlijk aan. Ik was toen midden twintig, denk ik.
Toch was ik toen nog niet direct in actie gekomen om misbruik tegen te gaan of seksualiteit beter bespreekbaar te maken. Maar het waren wel ervaringen die er zeker toe bij gedragen hebben dit werk te gaan doen, denk ik. Het is een optelsom en het toevallig er langzaam ingroeien….
Dat ingroeien kwam pas veel later. Ik werkte inmiddels bij MEE en gaf opvoedingsondersteuning in gezinnen waarbij de ouder en/of het kind een verstandelijke beperking heeft. Daarnaast coördineerde ik het groepswerk waarbij ik in probeerde te spelen op vragen die er speelde. Zo kwamen er ineens vragen binnen van ouders die zich zorgen maakten om de seksuele kwetsbaarheid van hun dochter met een (licht) verstandelijke beperking. Om ook op deze vragen in te gaan, ging ik op zoek naar cursus materiaal. Zo kwam ik bij de Girls Talk trainingen van Rutgers terecht. Dit leek me leuk en waardevol! Het ooit geplante zaadje wilde ineens groeien! Vol belangstelling en met een enorme dosis motivatie begon ik aan deze 2-daagse training. Er ging een wereld voor me open! Ik vond een goede manier om te praten over seks die perfect bij mij paste. Zonder oordeel.
Later werden er mensen bij Rutgers gevraagd om intern opgeleid te worden voor train-de-trainer voor Girls Talk. Ik heb me hiervoor aangemeld en ik mocht dit gaan doen! Ik werd door Rutgers intern hiervoor opgeleid. Toen heeft de groei zich alleen maar doorgezet. Bij mijn MEE collega’s werd ook wel opgemerkt dat ik makkelijk praatte over seks en zij kwamen daardoor steeds vaker met vragen van hun cliënten bij mij. Dat vond ik leuk maar ik wilde dan ook we wat meer kennis hierover opdoen. Ik heb daarom de Post HBO opleiding seksuologie gevolgd. En ben me door mijn ervaringen steeds verder gaan ontwikkelen. De kers op de taart was toch wel dat ik samen met medewerkers van Rutgers, het programma Girls Talk voor meiden met LVB mocht gaan ontwikkelen.
Ik wilde meer! Maar door de transitie van de jeugdzorg en de AWBZ werd dit juist alleen maar minder. Voor mij was het toen tijd om MEE te verlaten en Praatjes enzo te beginnen. Van hieruit kan ik veel meer mensen bereiken en het belang van het bespreekbaar maken van seksualiteit en relaties met meer mensen delen. Ik help mensen graag om het voor hen óók gemakkelijker te maken om te praten over seks. Met hun kind(eren), cliënten of leerlingen. Omdat ik er door ervaring en kennis van overtuigd ben dat het bespreekbaar maken van seksualiteit je de kans op misbruik en grensoverschrijding verkleind of verkort doordat iemand eerder zijn of haar verhaal kan vertellen. Ik kies er dan ook voor om me juist op de meest kwetsbare groepen te richten, kinderen, jongeren en mensen met een verstandelijke beperking. En iedere keer als ik hen begeleid of een training geef, weet ik dat ik doe wat goed is en wat bij me past.
Heb je n.a.v. dit BIJ Praatje nog vragen en/of opmerkingen? Mail dan naar info@praatjesenzo.nl